English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

.

Michael Clarke Duncan: Θα μας τον θυμίζει για πάντα το The Green Mile R.I.P

www.tips-fb.com

«Έφυγε» από τη ζωή ο Michael Clarke Duncan, ο συμπαθέστατος «γίγαντας» που αγαπήθηκε ιδιαίτερα για το συγκλονιστικό του ρόλο στο The Green Mile για τον οποίο είχε προταθεί για Όσκαρ. Ο 54χρονος ηθοποιός βρισκόταν από τις 13 Ιουλίουστο νοσοκομείο του Λος Άντζελες σε κρίσιμη κατάσταση λόγω καρδιακής προσβολής. Είναι χαρακτηριστικό πως η αρραβωνιαστικιά του Omarosa Manigault-Stallworth τον είχε επαναφέρει στη ζωή όταν συνέβη το περιστατικό στο σπίτι τους, προσφέροντάς του τις πρώτες βοήθειες. Τελικά ο “Big Mike”, για τον οποίον εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια ο Tom Hanks («ήταν ένας θησαυρός») και πάρα πολλοί άλλοι διάσημοι του Χόλιγουντ, δεν άντεξε και στεναχώρησε με την απώλειά του πολύ κόσμο. Παρακάτω θυμόμαστε κάποια στοιχεία της ζωής του Michael Clarke Duncan.
* Γεννήθηκε το 1957 στο Σικάγο. Μετά το κολέγιο δούλεψε κάνοντας περιστασιακές δουλειές, από σκάβοντας λάκκους, μέχρι κάνοντας τον πορτιέρη σε κλαμπ. Όταν μετακόμισε από το Σικάγο στο Λος Άνζελες δούλεψε ως bodyguard για celebrities.Ανάμεσά τους ήταν οι Will Smith, Martin Lawrence, Jamie Foxx, LL Cool J και Notorious B.I.G. Όταν ο τελευταίος δολοφονήθηκε το 1997, Duncan παράτησε τη δουλειά.
* Μεγάλο ρόλο στην καριέρα του έπαιξε η γνωριμία του με τον Bruce Willis. Γνωρίστηκαν στα γυρίσματα του Armageddon και ήταν εκείνος που κίνησε τα νήματα για να πάρει το ρόλο του John Coffey στο περίφημο φιλμ του Frank Darabont, The Green Mile. Αυτή ήταν η χάρη που ανταπέδωσε ο Willis στον Duncan επειδή είχε προσπαθήσει να του φτιάξει το κέφι όταν είχε χωρίσει από την Demi Moore!
* H πρώτη του σκέψη όταν πήγαινε στο πλατό του The Green Mile ήταν να μην νοιώσει δέος με όλους τους διάσημους ηθοποιούς που βρίσκονταν εκεί! Δεν παραπονέθηκε ποτέ με όσα takes για κάθε σκηνή κι αν ήθελε ο Frank Darabont, αντίθετα προσπαθούσε για το καλύτερο για να τον ικανοποιήσει μιας και τον εκτίμησε αφάνταστα και σαν άνθρωπο, αλλά και σαν σκηνοθέτη.
* Πίστευε πως έπρεπε να είχε κερδίσει το Όσκαρ για το ρόλο του στο Green Mile, όπως και η ίδια η ταινία, αφού θεωρούσε πως ήταν ότι καλύτερο είχε προβληθεί εκείνη τη χρονιά με διαφορά.
«Είμαι ένα πολύ συναισθηματικά άτομο. Όλα τα δάκρυα που βλέπετε στο φιλμ ήταν δικά μου» (για το Green Mile)
* Οι κυριότερες ταινίες που είχε εμφανιστεί: The Island, Daredevil, Τhe Scorpion King, Planet of the Apes, See Spot Run, Bulworth, Sin City, The Whole Nine Yards, Armageddon και Green Lantern.
* Οι ταινίες που είχε δανείσει τη φωνή του: Kung Fu Panda, Racing Stripes, Brother Bear, Delgo, Dintopia: Curse of the Ruby Sunstone, George of the Jungle 2 και Cats & Dogs και Cats & Dogs: The Revenge of Kitty Galore.
Ήταν 1.96 και βάρος 142 κιλά. Για τις ανάγκες του φιλμ Daredevil, και το ρόλο του κακού Kingpin έπρεπε να φτάσει στα 155 κιλά για να δείχνει ακόμα πιο «κακός». Τα πιο “sexy” κιλά του πάντως θεωρούσε πως ήταν τα 129 που είχε φτάσει τώρα τελευταία.
* Το 2009 σταμάτησε να τρώει κρέας και εμφανίστηκε σε μία διαφημιστική καμπάνια της PETA, μιλώντας για το πόσο καλό είχε κάνει στην υγεία του η vegetarian διατροφή.
* Το βασικότερο που είχε μάθει δουλεύοντας στο Hollywood ήταν να… φυλάει τα χρήματά του. Επειδή τη μία χρονιά μπορούσε να έχει πολλή δουλειά και την άλλη να ήταν εντελώς εκτός παραγωγής. Η συμβουλή που έδινε στους νεότερους ήταννα έχουν ένα πλάνο και να το ακολουθούν και να είναι προετοιμασμένοι να κάνουν και μία έξτρα δουλειά το βράδυ για να επιζήσουν.
* Υπήρξε άστεγος δύο φορές. Ένα «turning point» ήταν το 1996 όταν βρίσκονταν μέσα στην απελπισία στο Σικάγο καιπλάνταζε στο κλάμα στη λίμνη. Εκεί αποφάσισε πως δεν υπήρχε κανένα νόημα να κλαίει επειδή δεν νοιαζόταν κανένας. Είτε θα έμενε ένας αλήτης, είτε θα ακολουθούσε το όνειρό του.
* Η μητέρα του αποτελούσε το “role model” του. Ανάμεσα στις πολλές συμβουλές της ήταν να ξυπνάει πάντα με ένα χαμόγελο στο στόμα επειδή πολλοί που πήγαν για ύπνο την προηγούμενη βραδιά δεν ήταν πλέον μαζί τους.
* Ήταν ένας μεγάλος fan του αθλητισμού και φυσικά του αμερικάνικου ποδοσφαίρου –το όνειρό του αρχικά ήταν να γίνει παίκτης του μέχρι που του άλλαξε τα μυαλά η μητέρα του που έτρεμε μήπως τραυματιστεί. Ωστόσο πίστευε πως τα πολλά χρήματα θα έπρεπε να τα δικαιούνται οι δάσκαλοι και όχι οι αθλητές.